در دلم بـــود که جان در ره جانان بدهم
جان ز من نیست که در مقدم او، جان بدهم
جام مى ده که در آغوش بتى جا دارم
کــــه از آن جـــــــایزه بر یوسف کنعان بدهم
تـــــا شدم خادم درگاه بت باده فروش
به امیــــــران دو عـــــــالم همـه فرمان بدهم
از پریشانى جانم ز غمش، باز مپرس
ســـر و جـــــــان در ره آن زلف پریشان بدهم
زاهد، از روضه رضوان و رخ حور مگوى
خَـــــم زلفش نـــه به صد روضه رضوان بدهم
شیخ محراب ، تو و وعده گلزار بهشت
غمــــزه دوست نشــــاید که من ارزان بدهم
امام خمینی
- ۹۲/۰۲/۰۵