تنها اگر به خلوت رویا نشسته ام
شادم که با خیال تو تنها نشسته ام
سیمرغ وار بر قلل قاف آرزو
پنهان ز چشم مردم دنیا نشسته ام
چون باغبان به پای تو ای غنچه مراد
در بوستان عمر، شکیبا نشسته ام
شاهین اوج همتم، اما به حکم عشق
پیش کبوتری به تمنا نشسته ام
با داغ سینه سوز به دامان زندگی
مانند لاله در دل صحرا نشسته ام
دارم دلی شکسته و موجی ز اشک و خون
با قایق شکسته به دریا نشسته ام
ای آسمان، مخند به بخت سیاه من
خالم که روی چهره زیبا نشسته ام
عمرم گذشت و سختی جان را نگر که باز
در انتظار طلعت فردا نشسته ام
گفتم به غم که: خانه ویرانه ات کجاست؟
گفتا: ببین که در دل شیدا نشسته ام
«بیریای گیلانی"شیدا"»
- ۹۰/۱۲/۱۸